HÜSEYİN AKAR

           Özgün E. Bulut, 1965 yılında Mazgirt’te doğdu. Ortaöğrenimini Elazığ’da  yüksek öğrenimini Kütahya’da tamamladı.
           Çeşitli dergilerde şiir ve yazılar yayınlanan Bulut’un ilk şiir kitabı “Ve Çanakkale Ve Şırnak Ve Balveren“, 1992 yılında yayınlandı. Bunu, 39 şairin şiirlerinden derlenen ve 1993’tı çıkan, 1998’de de 2. baskısı yapılan “Şiirlerin Diliyle Dersim” adlı kitabı izledi. Üçüncü şiir kitabının adı “Aşkın Gayri Resmi Tarihi“dir.
           Özgün E. Bulut, Dersim dağlarının doruğunda, yıldırımdan  payına düşeni alır. Duygulu şairimizin, özlem ve acıları Dersim yüklü… Sevdası Dersin dağlarının göz pınarlarından akar, Munzur’un coşkunluğunda yıkanır, kum ve kumrularıyla  gurbete sürüklenir.
            “Sürgünler Ağlayacak Şimdi”
1.
sevdam munzur sevdasıdır
    gözelerden beslenir
           içtendir
                yanıktır
                         ağıttır
otuzsekizden beri söylenir

 
II.
sürgünler yemiş sevdam
aç kalmış
açlık tanımamışım
bir tutam saçımla beslenmişim
   darağaçları dizmişler yoluma
       mayınlara atmışlar
munzur olmuş akmışım
başkaldırmışım sevdamla
sürgün tanımamışım yani

 III.
ağlama güloğlan
ağlama canyârım
baharannem ağlama
sürgünlerde sıra
sürgünler ağlayacak şimdi

 
IV
hoyratça bir sevdadır benimkisi
of desem munzur‘a değer
dersim ağlar/
yüreğim kanar
ağlama dersim
sürgünlerde  sıra
sürgünler ağlayacak şimdi

V.
annem fistanında saklarmış beni
koklamak için saçlarımı
kurulamak için gözyaşlarını
hayyy annem/
bilmez misin
gülden örülmüş
çelikten petektir öfkem
sürgün tanır mı hiç »
               ağlama annem
                sürgünlerde sıra
                sürgünler ağlayacak şimdi”       {Ve Çanakkale Ve Şırnak Ve Balveren)

          Munzur, Dicle, Fırat derken, “ Ve Çanakkale Ve Şırnak Ve Balveren”de acıların resmini tüm toprağına çizer.

“her tuvale bin infaz gömdüm yurt
                kaybettim kentin ışıklarını
                    tukurdum gecelerini
                        yargısız ölüm”

        Genç şair , düşlerinin öz kaynağında dolaşır. Sevdası yakınında,  ne ki ulaşamaz…

              “iki mahalle arasında uzaklığın
                   

         Şairimiz Bulut, bahar akşamlarında sızlananların derdine yanar. Bir tutam sevdayı, serin gecelerden uzak, ışıldayan yıldızların arasına savurur:

“biraz şarkı söyleyin
  biraz da aşkı    
  ama ezgisi Mem-u Zin‘e ulaşsın”
                                                                          ***